Κάποιοι ζούνε όλες τις εποχές του χρόνου
αυτό που είχαμε ήταν ανυπόφορο ωστόσο αντέχει στις χωριστές ζωές
μια φωτιά καίει στα περίχωρα απόψε κρύβοντας το φεγγάρι
αυτό που θελήσαμε μου θολώνει το τζάμι τ' αυτοκινήτου
ψάχνω στο ράδιο να βρω το ένα τραγούδι να παίζει λούπα για μια ζωή
η πόλη πνίγεται στη βροχή ξανά και ξανά
πετάξαμε απ' τα υπόγεια όλες τις αναμνήσεις
σώθηκαν φιλμ που δε θα εμφανίσουμε ποτέ
και μια λέξη που κρατάμε για τελευταία αναπνοή
σε μια άλλη ζωή αυτή η λούπα παίζει στο μυαλό
χωρίζουμε στα δυο την πόλη να μη συναντηθούμε
ή ίσως γνωριζόμαστε τη μικρότερη μέρα του χρόνου
κι όταν έρχεται η νύχτα πως υπήρξα ξανά μου ψιθυρίζεις
όλοι οι εφιάλτες κάνουν ουρά μα δεν κοιμάμαι
κι ένα νέο τραγούδι μου χαρίζεις να 'χω να θυμάμαι
σε μια άλλη ζωή να σε βρω με άλλη μορφή
σ' ένα σύμπαν που διαστέλλεται τίποτα δε μένει για πάντα
εκτός από τη λούπα που παίζει στο μυαλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου