Απόψε

 Μια φωνή μέσα από μια φωνή στη βαθιά χαράδρα του μυαλού

μια πόλη στα υπόγεια της πόλης 

χαμογελάς όταν σου λένε τί παλεύεις ν' ακούσεις 

γιατί τα κάστρα πέφτουν από μέσα  

αυτό που σ' εμποδίζει να δεις εσένα είναι απέναντί σου απόψε 

τα μέρη που γνώρισα ενώνονται 

οι αποφάσεις που πήρα απλώνονται σαν ιστός αράχνης παρακαλούνε για ένα θύμα 

"ένα παιδί μετρά τ' άστρα" 

αυτό που σ' εμποδίζει να δεις εσένα δεν είναι κύκλος 

όλα είναι μια σπείρα ενός γαλάζιου γαλαξία 

περιστρέφεται στο μυαλό

σαν αυτό που σου είπε εκείνη 

αυτό που σ' εμποδίζει να δεις εσένα είναι στην άκρη της γλώσσας ενός τρελού

και κρέμεται αιώνες εκεί περιμένοντας να γεννηθεί η κατάλληλη λέξη.