Μια βραδιά

 Τσακισμένα κορμιά μέσα από στάχτη έρπονται  

ερωτευμένοι κυκλωμένοι από αγέλες σκύλων 

μεθυσμένοι με όρκους πως δε θα ξαναπιούν  

ψυχοφάρμακα που σταματάνε στο λαρύγγι

στερέψανε τα δάκρυα σε επίπεδα συναισθήματα 

μόνο ένας απόκοσμος λυγμός ακούγεται καθόλου ανθρώπινος 

κι ο θάνατος κι η ζωή ενώνονται ετούτο το βράδυ

γιατί στα παρακμιακά μπαράκια συνυπάρχουν όλα 

μοναχικοί λύκοι αδειάζουν τις τσέπες για ένα ποτό    

κι ο μπάρμαν ένας μαέστρος για το μεροκάματο του τρόμου

περνά ανάμεσά μας και κανείς δε τον ακουμπά

the bar is open λέει 

μπορείτε να πιείτε τα πάντα εκτός απ' αυτό το μπουκάλι 

μα το μπουκάλι που έδειξε είναι άδειο

ούτε γουλιά δεν είχε μα είχε τη λέξη 

και πίναμε και καπνίζαμε σίγουροι πως είχε τη λέξη.