Τρέλα

 Κομμάτια απ' το παρελθόν

σκάνε σαν μετεωρίτες πάνω μου 

και στον καθρέφτη είμαι είκοσι χρονών 

καμιά ανάμνηση δεν είναι αρκετή να με πληγώσει 

όποτε βαριέμαι μπαίνω στη θέση κάποιου άλλου 

κουβαλάω το σταυρό του τον ξεκουράζω 

κι είναι τόσο εύκολο για μένα 

γιατί στον καθρέφτη είμαι είκοσι χρονών 

μα απόψε έσπασα τον καθρέφτη στη μέση 

κι είμαι μισός γέρος μισός είκοσι χρονών 

όποτε βαριέμαι μπαίνω στη θέση κάποιου άλλου 

όμως ξεχνάω πια 

και μπαίνω στη θέση κι άλλου κι άλλου 

κουβαλάω το σταυρό όλου του κόσμου 

δε θυμάμαι πως να επιστρέψω στο παρόν.