Νερά ποταμού
πλημμύρισε πάλι ο δρόμος έξω απ' το σπίτι σου
φορμόλη και κοκκινόχωμα με διατηρούν στη σκέψη σου
νιώθεις αποκομμένη
πριν κοιμηθείς κοιτάς κάτω απ' το κρεβάτι
απλώνεις το χέρι
ξεφορτώνεσαι την μπίλια και δοκιμάζεις τα δαχτυλίδια του Κρόνου
τα μάτια σου κοκκίνισαν απ' τον καπνό
στην καρδιά η βαριά βιομηχανία της σχέσης ρίχνει απ' το Τσερνομπίλ περισσότερο τσιμέντο
"θα με μισήσεις πιο γρήγορα απ' όσο νομίζεις" ψιθυρίζεις και μου βάζεις κάτι τεράστια μυωπικά γυαλιά
να ξεστραβωθώ να δω
πως άλλο έρωτας άλλο αγάπη.
