κι αυτή η θλίψη δεν είναι παρά θυμός που λίμνασε μέσα μου
τα έβαλα με "τα πάγια" του Μάλαμα
μπροστά στον κίνδυνο έμεινα με τη σιωπή
όσο κι αν ουρλιάζουν οι φωνές μέσα μου δεν τις πιστεύω
όταν χρειάστηκε έμεινα με τη σιωπή
κι από όλους τους πίνακες που είδα μ' αρέσει
μόνο ένας
είναι μια γυναίκα που περιμένει ένα πλοίο με λευκά πανιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου