Ευθεία

 Παίζει παιχνίδια το μυαλό 

ούτε τον εαυτό σου δεν πιστεύεις 

κι αυτή η νύχτα θα περάσει όσο κι αν άπλωσε σκοτάδι 

το ποτάμι το χειμώνα δεν έλκει εραστές 

μοναχικοί άνθρωποι κατεβαίνουν να πιούν καφέ εκεί 

βγάζουν σέλφι και ποστάρουν

πρέπει κάποιος να τους δει 

να δείξουν πως είναι μόνοι 

ουρλιάζουν οι παρέες των φοιτητών καθώς διασχίζουν τις γέφυρες της πόλης 

κάποιος μετράει τα ψιλά στη τσέπη αν φτάνουν για ποτό

δε το γνώριζα παλιά πως το μέρος που προέρχομαι είναι φτωχό 

κι ουρανός αδειάζει σε τέτοια μέρη κάνει άκρη για όνειρα μιας ρουλέτας που όλο γυρίζει 

δωρεάν εφαρμογές γεμάτες ματαιοδοξία και μοναξιά 

οι λέξεις σχηματίζουν σπείρα καθώς περπατάς ανεβαίνεις 

μα χρειάζεσαι ευθεία να προσπεράσεις ν' αγγίξεις ένα άστρο πριν πεθάνεις.