καμιά φορά οι δρόμοι αδειάζουν όπως στην καραντίνα
ακούς το βουητό απ' τα φανάρια που αλλάζουν χρώμα
παίρνω τ' αμάξι και κυκλώνω την πόλη
ακούγοντας το Boss στο ράδιο
οι χτύποι της καρδιάς πέφτουν
κι οι κόρες των ματιών διαστέλλονται
είδα τον πιο όμορφο άσπρο γάτο να πέφτει στην αριστερή ρόδα
δε σταμάτησα δε ξέρω αν επέζησε
καμιά φορά τα μάτια του λάμπουν στο σκοτάδι
όπως στριφογυρίζω στο κρεβάτι
φωτίζουν τη μνήμη κι αρχίζω να μη θυμάμαι ονόματα κολλητών
είναι ο Αχιλλέας κι ο Οδυσσέας που ρίχτηκαν στη μάχη
μιας τρέλας που κερδήθηκε με το αίμα ενός γάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου