Κεμάλ

 Ανάβω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο

είναι μια ακόμη κρύα νύχτα του χειμώνα 

κοιτώ τις παλάμες των χεριών 

εικόνες απ' το ζοφερό παρελθόν 

χτυπώ τα δάχτυλα ρυθμικά 

όταν ονειρεύτηκα την παγκόσμια ειρήνη 

"Κεμάλ αυτός ο κόσμος δε θ' αλλάξει ποτέ" είπε η φωνή 

ένα παιδί δείχνει ένα νεκρό περιστέρι στην πλατεία 

κάθε φορά χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να σε θυμηθώ 

προχωρώ λαχανιάζοντας 

ανάβω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο 

λίγο έλλειψε να πάω να παραδοθώ στην αστυνομία στο ψυχωτικό επεισόδιο 

δεν περνάω ποτέ ανέμελος μπροστά τους.