Περπατούσες μπροστά μου κι η τεράστια σκιά μου πότε-πότε σε άγγιζε
Ώρα 16:47
Δύση ηλίου 17:31
Είχες μια μανία με τα εγκαταλελειμμένα κτίρια και τα νεκροταφεία που βρίσκονται πάνω
σε λόφους πλημμυρισμένους χαμόμηλα.
Όταν φτάσαμε έδεσες πίσω τα μαλλιά μ' ένα μολύβι άναψες δυο Gauloise δίνοντας μου το ένα χωρίς να με κοιτάξεις.
"Ξέρεις παλιά έβρισκαν πολλούς γυρισμένους μπρούμυτα.
Πέθαναν εκεί μέσα προσπαθώντας να βγουν.
Μετά βρήκαν το κόλπο
τους έριχναν οινόπνευμα πάνω στα μάτια
ή φρόντιζαν το κρασί με το οποίο τους έλουζαν τα μαλλιά να πέφτει και να βρέχει όλο το πρόσωπο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου