Περπάτησα 1023 μέτρα μέχρι να βγω απ' το χωριό που κάποιος πέταξε μέσα στα χωράφια.
Η άσφαλτος τελείωσε μετά χαλίκι μετά χώμα και μετά νερό
στο βυθό το οξυγόνο μου τελείωνε μα τα τεράστια χέρια σου δεν αποφάσιζαν να με σώσουν
και τα τεράστια μάτια σου κολλημένα στη γυάλα με παρατηρούσαν
κοίταξα τα πόδια μου και είδα πως τόσα χρόνια δεν περπατούσα
σπαρταρούσα σαν ψάρι έξω απ' το νερό
και τα δάχτυλά σου με έπαιζαν λες κι αυτή η μεταμόρφωση είχε από χρόνια τελειώσει
μα τώρα μπορώ κι αναπνέω κάτω απ' το νερό κι η μνήμη μου είναι μικρή, ένας οργασμός δευτερολέπτων και πάλι απ' την αρχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου