-"Είσαι θυμωμένη;"
-"Ναι"
-"Μαζί μου;"
-"Ναι"
-"Γιατί;"
-"Γιατί δε μου δείχνεις πια τα χέρια σου και τα κρατάς πίσω απ' την πλάτη ή κάνεις πως κάτι έχασες και το ψάχνεις στις τσέπες."
Δεν μίλησε γύρισε την πλάτη του σ' εκείνη τη φωνή και πέρασε τη μέρα του
κοιτάζοντας σιωπηλός απ' το παράθυρο την μικρή πλατεία μπροστά απ' το σπίτι του
ούτε κατάλαβε πως πότε πότε δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια του
όταν βράδιασε πήρε τ' αμάξι κι ανέβηκε στο κάστρο
τέντωσε τ' αυτιά του ν' ακούσει
το πρόγραμμα στα σκυλάδικα είχε ξεκινήσει μα τη φωνή της ακόμα μπορούσε να την ακούσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου