Ήμουν η παγωνιά εκεί
Φυγή.
Η ανάμνηση να ναι
Υπέροχη
Υπεροχή.
Έχω ταξιδέψει όλες τις χώρες
ανεβαίνοντας απ το υπόγειο στον εξώστη.
«Ποιόν Δον Κιχώτη μιμήθηκε ο Δον Κιχώτης;»
Βαθιές χαρακιές
λες «σύννεφα στον ουρανό».
Πρησμένες αρτηρίες
λες «δρόμοι της πόλης».
Συναντιούνται;
Βρήκα μια πέτρα πεταμένη στην όχθη
ο λαιμός μου έσπασε στην προσευχή
πήρα την πέτρα έχτισα μια πόλη
τα χέρια λύθηκαν και ξαναδέθηκαν
η πόλη σιγούρεψε την ύπαρξή της…
Αμβούργο-Πλίμουθ
στην αφετηρία
στο κλείδωμα του χρόνου
συλλέκτες λέξεων
συλλέκτες φυλακτών.
Η ανοιγμένη κόρη του ματιού στο σκοτάδι
καταπίνει τα πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου