Νο 000001

Η ανάσα μου απ την έναστρη σκιά των πυραμίδων,
στον βιαστικό λόγο του νερού ως την Besancon,
δεν έχω ανάγκη,
με τσακισμένα άκρα,
δεν έχω δάχτυλα,
δεν έχω φόβο,
με μια στροφή διαφορά,
δεν έχω στόχο.

ΑΝ μόνο
ΑΝ
Όλα θα ‘ταν αλλιώς
ΑΝ
Σεισάχθεια.