-------------------------------------------------------------------------------------
Κάλπικες λίρες για τη φωτιά φτηνό ασήμι για τον πάγο.
Στο κατάστρωμα όλα τα πλούτη στο μακρύ λαιμό της Ανδρομάχης,
σε κάθε λιμάνι η Ιφιγένεια, το άγριο χόρτο στο βωμό,
κρύβει την οχιά μέσα της,
σε κάθε ευχή ξεπηδούν αδιαίρετοι θεοί
οι αριθμοί του Πυθαγόρα.
Κάτω απ τον ουρανό,
η ανορθογραφία των αισθημάτων,
το σκληρό γιώτα του προσωρινού,
το λευκό μάρμαρο με Faber-Castell ιερογλυφικά:
fuck the past
«ό,τι απέμεινε απ’ το παρελθόν» ερμηνεύει ο μάντης
Να φεύγεις
να ξεχνάς.
Απ' τ' αγκίστρι που ξεπλένει μέσα σου η χολή
ως την ασύμμετρη ουρά του γαλαξία,
η όραση αρπάζεται απ’ τη σάρκα.
Τ' άστρα συγκεντρώνονται πάνω απ’ το μαντείο.
Απόψε, είναι η φωνή της ωρόρας
που θρυψαλιάζει το χώμα και δυναμώνει το σφυγμό.
Απόψε το μέλλον είναι Βορράς.
Ξαναδέσου στο κατάρτι.
Ούτε κουβέντα για τις γραμμές παλιών προσώπων
και τα πνιχτά γέλια όταν η πόρτα κλείνει.
-------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου