Νο 000038

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Ωραία εξουσία ανατρέφουν οι φωνές
στην ευωδιά της αστρικής αιώρας.

«Εγκαταλείπομαι πειθαρχημένος πλήρως
στη βία της σκέψης.»

«Η εκδίκηση
με χώμα και ρίζες βαθιές
δεν βρίσκει σώμα.
Με νερό και φύλλα ξερά
η οργή
δεν βρίσκει σώμα.»

«Στον ουρανό αντί για σύννεφα τρέχουν πολύχρωμες εικόνες
πλέουν σε ζεστό νερό τα όνειρα
ακρωτηριάζονται τα δάχτυλα
χίλια κομμάτια σπάνε…»

«Δεν έχω άλλο φθαρτό
βλέπεις ή κοιμάσαι;
Η βόλτα μας βρήκε λίγο πιο ψηλά από το δάκρυ.
Υπάρχει μια σκιά κάτω απ’ το βράχο.
Πού βρίσκονται οι νεκροί σου;»

«Ήρθες υψώνοντας κόκκινο κρασί
να ρίξουμε στους τάφους
να πάρουμε τις απαντήσεις
όμως οι ρυτίδες γύρω απ’ τα μάτια σου πυκνώνουν
κι εγώ ακόμα δεν έχω βρει το πρόσωπό σου.
Το αίμα μου γέννησε το γέλιο κάποιου άλλου.
Κι εσύ επιμένεις να σου φανερώνω τις βραδιές,
την πραγματική μου ηλικία.»

«Νέος πια
πορεύομαι χάνοντας.
Ευγενικός ανύπαρκτος διασχίζω τους αιώνες δίχως όνειρα
μόνο γυρεύω τις αιτίες...»

«Ποιά είσαι;
Κι εγώ
τί έχω πάθει κι όλο θέλω να μιλήσω;»

«Μπορείς να κάνεις το βράχο;
Θ’ ανέβω πάνω σου, θα γίνουμε τείχος.
Θα έρθω μέσα σου, θα γίνουμε πόλη».

«Ξανά και ξανά
η αρχή.
Διασκεδάσαμε πληρώνοντας
κι είναι ήσυχα πια.
Ήσυχα.
Το δέρμα επουλώθηκε
τα μάτια στάχτη.
Καθαρά καθάρματα
μας έλειψε ο πόνος μέσα μας
αδυνάτισε η σκέψη
κι όλο γυρίζουμε
και μαζεύουμε
ε ν τ υ π ώ σ ε ι ς » .


-------------------------------------------------------------------------------------------------