Με κοιτούσες ακόμα ενώ ήμουν έτοιμος να στρίψω στον επόμενο δρόμο.
"Για πάντα φίλε μου θα σε θυμάμαι
για πάντα" είπες κι από φόβο μη ξαναγυρίσω πρόσθεσες
"άδειασέ μου τώρα τη γωνιά και μή σε ξαναδώ ποτέ μου."
Βράδια με φριχτά όνειρα κι απ' το νταβάνι που θέλει βάψιμο πέφτουν από φτηνό πλαστικό κομμάτια οι Περσίδες
θυμάμαι μόνο το τηλέφωνο του πατρικού σου
δεν είναι για τέτοιες ώρες και το κράτησα στη μνήμη
"όταν σε πνίγει το άπειρο θέλεις ένα παλιό τηλέφωνο να πάρεις το μηδέν" έλεγες
τώρα με πνίγει το μηδέν και ψάχνω εσένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου