Νο 000157

Δε σταματά να κυνηγά ξένες αναμνήσεις
ακούει χρόνια τώρα μόνο Morrissey και Springsteen
η γλώσσα της έχει τη γεύση του φραπέ
σε φιλά πριν κοιμηθείς και μένεις άυπνος σε μια πολυθρόνα με το δεξί πόδι να πάει πάνω κάτω νευρικά
κοιτάζεις απ' το παράθυρο τους απέναντι που ποτέ δεν ανάβουν τα φώτα το βράδυ
έχουν την τηλεόραση μόνιμα ανοιχτή να στέλνει σήματα μορς
"40 βαθμοί και υγρασία σώστε μας πνιγόμαστε σε μια επαρχία" που με τον καιρό τ' αγνοείς
σκέφτεσαι το ιδρωμένο στήθος της πρώην μπροστά στον ανεμιστήρα
το δηλητήριο που πότισες σε μια μπριζόλα γιατί στην αυλή μια αλεπού κάθε βράδυ παλεύει να φάει τις κότες κι ο σκύλος των δίπλα γαβγίζει ασταμάτητα
σκέφτεσαι τα τελευταία της βήματα
πηδά τον φράχτη και μόλις που προλαβαίνει να φτάσει στη φωλιά της
σκέφτεσαι τα ιδρωμένα μπούτια της πρώην σφιχτά σταυρωμένα μπροστά σ' ένα καφάσι παγωμένες μπύρες
και το πτώμα της θείας ετών 85 που πέθανε σήμερα και μπήκε στο ψυγείο για την αυριανή κηδεία
σκέφτεσαι πως όποιο πρόσωπο αγάπησες έχεις ονειρευτεί πότε να το σώζεις και πότε να πεθαίνει
"αντίο μου την έπεσε άσχημα κάποιος άλλος" σου λέει εκείνη κι εσύ παγιδεύεσαι να την αγαπάς για πάντα

και καμιά νύχτα από λευκό κρασί και Smiths δεν θα 'ναι αρκετή πια

ήσουν ένα πρεζάκι τεχνητής θλίψης μα τώρα είδες τη διαφορά...

"This night has opened my eyes
and i will never sleep again"