Μια τεράστια καρδιά στο στενό ποτήρι της αγάπης
εσύ μ' αναλύεις χρόνια στίχο στίχο
κι έχω τα χέρια σου ξυράφια να στάζουν σκουριά να πετάνε μικρές σπίθες στο σκοτάδι να παραμονεύουν να με πετύχουν μόνο
αρπάζομαι κι εγώ από σένα κι από σένα κι από σένα λέω το σ' αγαπώ πιο εύκολα απ' τον καθένα και φεύγω.
Πότε πότε επιστρέφω
ένα Σάββατο
πέφτω πάνω στην πιο μεγάλη παρέα που διασκεδάζει
κερνάω ποτά σου λέω δώσε μου αγάπη
μη μου λες πως δε γίνεται έτσι
σε ξέρω
πάμε μια βόλτα κάτω στο ποτάμι τέτοια ώρα είναι που οι παλιές φωτογραφίες πέφτουν απ' τις γέφυρες κι οι νέοι έρωτες κουλουριάζονται στην όχθη.
-"γεια"
-"γεια σου"
-"ζήσαμε μαζί μια ολόκληρη ζωή σ' ένα μόνο δευτερόλεπτο"
-"δε σε ξέρω"
"Θα με μισήσεις" μου είπες
κι έκλεισες σ' ένα κουτί
όσα εγώ θα παλεύω μια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου