Πλαστικές καρέκλες σπίτια γύρω γύρω αυλές όλα πεταμένα μέσα στον κάμπο
από μακριά ακούγεται ο Γκιόνης
σου θυμίζει πως πρέπει να τα ποντάρεις όλα και να βγεις.
Είσαι έξω με το ποτό στο χέρι
τους παρατάς πριν το τελειώσεις παίρνεις το ποδήλατο και τρέχεις
στο μυαλό σου αναμνήσεις εναλλάσσονται με ταχύτητα πιο πολύ λες
κι αρχίζεις να λάμπεις
ο απέναντι έρχεται με χίλια και με τα μεγάλα φώτα.
Σκοτάδι πάλι λίγο πριν το σπίτι
σφίγγεις με όλη τη δύναμη τα χέρια και τα σαγόνια
κοιτάς πάνω τ' αστέρια κι ομολογείς πως προτιμάς να είσαι μόνος.
Πρέπει να το κατάλαβε κι ο Γκιόνης γιατί για το υπόλοιπο βράδυ
έβγαλε το σκασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου