"Με λένε Φαίδρα ζω στο λόφο που έχει πάντα σκιά."
Μέσα στην πόλη ξανά
ο λόγος είναι απ' τη φύση του έτσι
για να μιλήσεις
πρέπει να πιστέψεις
Δ Ε Θ Α ΜΟ Υ Π Α Ρ Ε Ι Σ Α Λ Λ Η Λ Ε Ξ Η
έτσι που φυλάχτηκα δεν ξέρω κώδικες
υποδέχομαι με αμηχανία όλα τα αισθήματα εκτός από τη θλίψη
δεν έχω πρόβλημα να κάνουμε παρέα
να κάνουμε έρωτα πριν ο χρόνος απαντήσει:
"Γιατί δε μιλάς; Τί σκέφτεσαι;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου