Περίεργο, καμιά φορά,
όταν τα φτιάξαμε μου χάρισες μια κασέτα μ' ένα τραγούδι του Λάκη Παπαδόπουλου που δεν είχα ξανακούσει
κι όταν χωρίσαμε έστειλες με το ΚΤΕΛ μαζί με τα τελευταία μου πράγματα μια κασέτα Portishead.
Τις έχω κρατήσει γιατί (χα εσύ ξέρεις για πότε),
όταν θα κάθομαι με την τέλεια οικογένεια στο τέλειο σπίτι και θα κοιτάω το τέλειο γκαζόν,
η δική σου ανάμνηση θα 'ναι ακόμα μια πληγή
που θα χαλάει το τοπίο σαν καρέκλα πλαστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου