Δυο χρόνια προσπαθούσες να με προειδοποιήσεις.
Πρέπει να μένω που και που μακριά απ' το σκοτάδι μακριά απ' τις ξύλινες σκάλες και τα υπόγεια των μονοκατοικιών που έχεις αλλάξει. Το δέρμα μου πιο λευκό απ' το λευκό των ματιών σου ερωτεύτηκε το κόκκινο που κυλάει μέσα του και μέσα τους και τα ποδήλατα ειδικά εκείνα που ματώνουν τα γόνατα για πρώτη φορά. Δεν καπνίζω πια το βάρος μου αυξάνει γίνομαι 120 220 320 420 κιλά και συνεχίζω. Στους πρόποδές μου χορεύεις "μόνο για μένα" καθώς όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω μας. Αυτός δίπλα σου έρχεται να πιάσουμε κουβέντα. Να με ψυχολογήσει. Όταν με τα πολλά γυρνάει στον κολλητό του και ψιθυρίζει "φλούφλης" θα του έριχνα γροθιά αλλά ποτέ δε βρέθηκα στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Ήμουν ήδη στο μπαρ: "Smirnoff με πάγο".
Αντί για παγάκια τα παγωμένα βλέμματα όλων των πρώην που δήθεν απουσίαζαν απ' αυτό το μπουρδελομάγαζο της Δράμας έπλεαν μέσα στη βότκα μου. Γι' αυτό έπινα έπινα ένα σκασμό ποτά όρθιος ακίνητος μ' ένα διάπλατο χαμόγελο ενώ εσύ χόρευες.
"Μόνο για σένα χορεύω" κούνησες τα χείλη σου και 'γω έκανα πως άκουσα πήρα ένα σπρέι και ζωγράφισα ένα Χ στο μέρος που καθόμουν. Πίσω σου κάποιος είχε ξηλώσει την πινακίδα με τ' όνομα του δρόμου που έμενε η ... και την κράταγε σαν λάφυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου