Και τώρα τί;
27 φορές σ' έσωσα από την πλήξη 27 καλοκαιριών μαζεμένων. Φοράμε ακόμα τ' ασπρισμένα απ' τ' αλάτι μαύρα μας ρούχα.
27.453 χειρόγραφα για να μπορέσεις μια μέρα να θυμάσαι πως για ένα δευτερόλεπτο ενώ διάβαζες τις μαλακίες που γράφω εσύ σκεφτόσουνα άλλα και ταξίδεψες.
"Ποιό το νόημα του ποιήματος;".
Άκουγες από πάνω σου να φωνάζουνε με κώδικες "πάμε μπουζούκια;" "πάμε Μάλαμα;" και δεν καταλάβαινες. Όλα για ένα πήδημα όλα για μια πρώτη φορά "που καμιά φορά..."
Τα βήματα του Fernando με σκορπίζουν σε 27 μεριές εκείνος θα 'ξερε να μου πει τον κώδικα που θα τους στρέψει όλους εναντίον μου.
"Όπου και να πας..." φέρνει αντίρρηση ο έρημος δρόμος και τα μεγάλα μάτια με το λευκότερο λευκό της πρώην σκανάρουν τη χούφτα μου μή τυχόν έγινε καμιά στραβή και υπάρχει περίπτωση να γίνω "κάποιος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου