Η ουλή στο μέτωπό σου, μια μικρή χαραμάδα που φοβάμαι να κοιτάξω,
σου ‘χω αφήσει μικρά κομμάτια σιδήρου
κι ένα ποτήρι νερό από τη βρύση,
πιες και τ’ αστέρια θα γίνουν φωτεινές κουκίδες σε μια ευθεία που δεν καταλαβαίνουν,
για να μπορέσεις εσύ να διαβάσεις τη λέξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου