Εκείνη μασάει τα κατακάθια του καφέ για να κρύψει το μέλλον
μα κάθε φορά που σου λέει τον καφέ η ομορφιά της σου ανακατεύει το στομάχι."Δε βλέπω κάτι που ν' αξίζει περισσότερο ν' ασχοληθώ
είσαι τόσο συνηθισμένος
ακόμη κι η τρέλα σου που όπως λες μεγαλώνει τα βράδια
κοίτα
φαίνεται καθαρά πως έγκλειστη πια φοράει πυτζάμες του Ζάρα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου