Σελίδες

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Νο 000084

Μεσάνυχτα και ένα λεπτό
θα 'πρεπε να 'χε συμβεί κάτι μαγικό
να σταματήσει αυτό το τρέμουλο και τα μάτια σου όπως κάθομαι στο σκοτεινό δωμάτιο
να λάμψουν
όπως τα μακρινά αστέρια χρόνια μετά.

Γύρω μου σκυλιά γατιά και νεογέννητα κοτοπουλάκια
τα ταΐζω τα χαϊδεύω και τα χρόνια περνάνε.
Εσύ γύρω μου εξακολουθείς να περιστρέφεσαι όπως κάνουν οι δορυφόροι
γρήγορα τόσο γρήγορα που το πρόσωπό σου έχει θολώσει και δε μπορώ να σε δω
ούτε εγώ ούτε οι άλλοι
κι έτσι το μόνο που διακρίνουν πάνω μου είναι σημάδια που μαρτυρούν πως έχω πρόωρα γεράσει
μα εμένα δεν με πειράζει γιατί ξέρω πως όλα αυτά δεν είναι ρυτίδες
είναι απ' τη βίαιη ένωσή μας οι κρατήρες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου