Λόγια δικά μου ακόμα και τώρα μαζεύονται γύρω σου εθισμένα
χίλια κι από σένα για μια ασπρόμαυρη φωτογραφία
"έχεις φωτιά;" ρωτάς
κάθε απόγευμα πίνουμε ακούγοντας Κρίνα
κουβαλώ ακόμα τα κλειδιά απ' το πρώτο σου διαμέρισμα
"μή με προδώσετε στους δικούς μου κυρία"
γεράσαμε Μαρία
νέοι έρωτες που κρύβονται στα σκαλάκια του ημιόροφου.
-"Πήγε κιόλας 10;"
-"Ααα τα καλοκαίρια σε θυμάμαι αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου