Αν η καρδιά σου είναι από κάρβουνο και στάχτη πια
στις όχθες του Οράγγη
άσε τα μάτια κόκκινα
να 'ναι οι μακρινοί πλανήτες
άσε το κορμί γυρτό
χτυπημένο από κομήτες
ό,τι δε σε σκότωσε
κρατά τον άσσο στο μανίκι
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
αφέσου στη θλίψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου