Φτάνει με τ' οξυγόνο,
κέρνα ένα και δες
τον καπνό να κρύβει τα μάτια μου.
Παράξενο,
όταν μου χαμογελάς δεν αρκεί η αγκαλιά μου,
όταν είσαι ευτυχισμένη τα δάχτυλά μου μπερδεύονται,
χάνεται ο ρόλος μου,
όταν είσαι χαρούμενη δεν έχεις ανάγκη κανέναν.
Κι έμενα;
Δε με σκέφτεσαι εμένα;
Α... Δε θα σ' αφήσω ποτέ έτσι χαρούμενη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου