Κι επιτέλους τα διάβασες όλα αυτά που γράφω για σένα
τώρα με κοιτάς αμήχανη
γυρίζεις την πλάτη μα όχι τα μάτια
αρκεί να παραμερίσω τα μαλλιά σου και τα μάτια είναι καρφωμένα πάνω μου
όχι δε θέλω να δω αυτό το βλέμμα πια
κι όταν όλα θα 'χουν οριστικά χαθεί κι η κλεψύδρα αδειάσει
ίσως χορέψουμε μαζί το Stolen Car του Bruce Springsteen
ίσως σ' ένα συννεφιασμένο ηλιοβασίλεμα που δε θ' αξίζει και πολλά πολλά.
Α η κιθάρα του Jesse Welles μου έσωσε το βράδυ
το πόδι χτυπά ρυθμικά στο πάτωμα
κι εκείνη ίσως να χορεύει στο μικρό καθιστικό της
σαν τον ήλιο γυρίζει γυρίζει κι όλα γίνονται θολά ξανά
λίγο Jack Daniels λίγο abilify λίγο solian
"η ζωή είναι ωραία honey"
βάλε το χέρι σου στην κοιλιά μου
ανάμεσά μας δεν είναι χιλιόμετρα πια
είναι ένα όνειρo και μέσα του αναβοσβήνει ένα κόκκινο error.
Πίνοντας καφέ τ' απογεύματα
γελώντας με τις θεωρίες συνομωσίας που κυκλοφορούν
μα το μυαλό μια ανάποδη πυραμίδα κρέμεται από μια κλωστή
κι εκείνη σε περιμένει σπίτι πίσω απ' την πόρτα ίσως μ' ένα τσεκούρι στα χέρια ή μ' ένα χαμόγελο
διαλέγεις κι ανοίγεις την πόρτα
μια σκουλικόπορτα βαθιά μέσα στο σύμπαν του μυαλού.
Χαμογελάς αμήχανα στο φίλο πίνοντας καφέ τ' απογεύματα.
