--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
όπως περνάς δίπλα στο πάρκο
οι 2 φιλιούνται αγκαλιά
το δάχτυλό σου λατινικό ερωτηματικό γύρω απ’ το πλαστικό κυπελάκι του καφέ
ρίχνεις δηλητήριο στα περιστέρια και φεύγεις.
Η λεβάντα απ’ τους φρεσκοξυρισμένους γέρικους σβέρκους στο λεωφορείο σου σπάει τη μύτη
η γροθιά σου σφίγγει όταν θυμάσαι το πρόσωπό της
κι εκείνη απέναντι που αλλάζει θέση
ήταν έτοιμη να σου μιλήσει
φοράς τη φόρμα και τρέχεις διασχίζοντας γκαζόν
ούτε ντίσκο ούτε βαλς
δεν είναι αυτή η θλίψη όπως παλιά
τώρα όσοι κάνουν μακελειό
δεν ξέρουν να χορεύουν.
Κοιτάς το πορτοκάλι και ζωγραφίζεις ένα χαμόγελο
είσαι χορτοφάγος
κι αυτό λένε δεν έχει πρόσωπο.
Τα χέρια σου ιδρωμένα μέσα σε πλαστικές σακούλες
για να κρατιέσαι μακριά απ’ το ψυγείο
ένα τυπικό σαββατόβραδο φοράς τ’ ακουστικά δυναμώνεις τη φωνή της τηλεόρασης και καθαρίζεις ένα κόκκινο μήλο
οδηγείς υβριδικό αλλά όχι σήμερα
ο Κρόνος είναι στην Αφροδίτη
τα μάτια σου μαύρες πηχτές σταγόνες τρέχουν προς το λαιμό σου
καθώς το καπνισμένο τζάμι έσπασε στα πόδια σου σ’ αυτήν την έκλειψη ηλίου
κι εγώ
ηχώ που περιφέρεται από κρατήρα σε κρατήρα.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
